Świetlicowe SOS dla Rodziców- cz.4- Dziecięca zazdrość.

Świetlicowe SOS dla Rodziców- cz.4

Temat: Dziecięca zazdrość.

Dzieci okazują zazdrość w różnych sytuacjach i w różny sposób. Wobec dziecięcej zazdrości  najlepiej zachować spokój i wyrozumiałość. Dziecięca zazdrość jest bezpośrednia
i krótkotrwała bądź uwikłana w sytuację życiową dziecka.

Pierwszy jej rodzaj wynika z chęci posiadania i dotyczy najczęściej zabawek, ubioru, czy całej masy modnych aktualnie gadżetów. Powinniśmy reagować tylko wówczas gdy chęć posiadania przeradza się w walkę między dziećmi. Wtedy stańmy po stronie pokrzywdzonego, to jest okażmy mu nasze zainteresowanie i życzliwość, a zazdrośnika zostawmy na boku, mówiąc na przykład: „zazdrość nie jest przyjemnym uczuciem, prawda?". Gdy konflikty na tle zazdrości są niewielkie, pozostawmy ich rozwiązanie samym dzieciom.

Drugi rodzaj dziecięcej zazdrości wynika z sytuacji życiowej dziecka. Powstaje ona wówczas, gdy dziecko czuje, że jego pozycja uczuciowa może być zagrożona. W zazdrości tej wyraża się lęk przed utratą miłości. Może to być zazdrość o mamę lub tatę, ale my dzisiaj skupimy się na zazdrości pomiędzy rodzeństwem.

Już sam fakt urodzenia się kolejnego dziecka może wywołać silne reakcje zazdrości. Wiadomo jednak, że najwięcej sprzeczek zachodzi pomiędzy rodzeństwem w zbliżonym wieku. Zazdrość staje się ważnym problemem wychowawczym, gdy jedno z dzieci jest przewlekle chore albo niepełnosprawne. Zdrowe dzieci mogą przeżywać zazdrość o zwiększoną troskę i miłość rodziców do chorego. Z kolei chore dziecko zazdrości zdrowemu rodzeństwu możliwości życiowych.

Starajmy się zachować równowagę uczuć wobec poszczególnych dzieci, jakkolwiek jest rzeczą naturalną, że każde kochamy nieco inaczej. Nie więcej lub mniej (chociaż i tak bywa), ale właśnie inaczej. Jeżeli jedno z nich wymaga szczególnej troski, np. z powodu choroby, porozmawiajmy o tym i zdobądźmy akceptację pozostałych dzieci.

Nigdy nie wyśmiewajmy dziecka, że jest zazdrośnikiem, unikajmy też atmosfery rywalizacji pomiędzy rodzicami o miłość dziecka. To zjawisko występuje niestety często
i powoduje, że dziecko zaczyna „wygrywać” jednego z rodziców przeciwko drugiemu.

Zazdrość jest jednym z uczuć właściwych człowiekowi. Gdy nie nabiera patologicznych cech świadczy o sile naszych pragnień. Im mniejsze mamy szanse na ich realizację, tym większa może być zazdrość. Zdrowy rozsądek, dystans do samego siebie oraz humor są najlepszymi sprzymierzeńcami przeciwko zazdrości.

Literatura: I. Obuchowska, Kochać i rozumieć.