Świetlicowe SOS dla Rodziców- cz.4
Temat: Dziecięca zazdrość.
Dzieci
okazują zazdrość w różnych sytuacjach i w różny sposób. Wobec dziecięcej
zazdrości najlepiej zachować spokój i
wyrozumiałość. Dziecięca zazdrość jest
bezpośrednia
i krótkotrwała bądź uwikłana w sytuację życiową dziecka.
i krótkotrwała bądź uwikłana w sytuację życiową dziecka.
Pierwszy
jej rodzaj wynika z chęci posiadania i dotyczy najczęściej zabawek, ubioru, czy
całej masy modnych aktualnie gadżetów. Powinniśmy reagować tylko wówczas gdy
chęć posiadania przeradza się w walkę między dziećmi. Wtedy stańmy po stronie
pokrzywdzonego, to jest okażmy mu nasze zainteresowanie i życzliwość, a
zazdrośnika zostawmy na boku, mówiąc na przykład: „zazdrość nie jest przyjemnym
uczuciem, prawda?". Gdy konflikty na tle zazdrości są niewielkie,
pozostawmy ich rozwiązanie samym dzieciom.
Drugi
rodzaj dziecięcej zazdrości wynika z sytuacji życiowej dziecka. Powstaje ona
wówczas, gdy dziecko czuje, że jego pozycja uczuciowa może być zagrożona. W
zazdrości tej wyraża się lęk przed utratą miłości. Może to być zazdrość o mamę
lub tatę, ale my dzisiaj skupimy się na zazdrości pomiędzy rodzeństwem.
Już
sam fakt urodzenia się kolejnego dziecka może wywołać silne reakcje zazdrości.
Wiadomo jednak, że najwięcej sprzeczek zachodzi pomiędzy rodzeństwem w
zbliżonym wieku. Zazdrość staje się ważnym problemem wychowawczym, gdy jedno z
dzieci jest przewlekle chore albo niepełnosprawne. Zdrowe dzieci mogą przeżywać
zazdrość o zwiększoną troskę i miłość rodziców do chorego. Z kolei chore dziecko
zazdrości zdrowemu rodzeństwu możliwości życiowych.
Starajmy
się zachować równowagę uczuć wobec poszczególnych dzieci, jakkolwiek jest
rzeczą naturalną, że każde kochamy nieco inaczej. Nie więcej lub mniej (chociaż
i tak bywa), ale właśnie inaczej. Jeżeli jedno z nich wymaga szczególnej
troski, np. z powodu choroby, porozmawiajmy o tym i zdobądźmy akceptację
pozostałych dzieci.
Nigdy
nie wyśmiewajmy dziecka, że jest zazdrośnikiem, unikajmy też atmosfery
rywalizacji pomiędzy rodzicami o miłość dziecka. To zjawisko występuje niestety
często
i powoduje, że dziecko zaczyna „wygrywać” jednego z rodziców przeciwko drugiemu.
i powoduje, że dziecko zaczyna „wygrywać” jednego z rodziców przeciwko drugiemu.
Zazdrość
jest jednym z uczuć właściwych człowiekowi. Gdy nie nabiera patologicznych cech
świadczy o sile naszych pragnień. Im mniejsze mamy szanse na ich realizację,
tym większa może być zazdrość. Zdrowy rozsądek, dystans do samego siebie oraz
humor są najlepszymi sprzymierzeńcami przeciwko zazdrości.
Literatura: I. Obuchowska,
Kochać i rozumieć.
Brak komentarzy:
Publikowanie komentarza